Jak kupić telewizor plazmowy, LCD lub LED? Poradnik dla każdego

Jak kupić telewizor plazmowy, LCD lub LED? Poradnik dla każdego

Jak kupić telewizor plazmowy, LCD lub LED? Poradnik dla każdego
Źródło zdjęć: © PC World
26.05.2010 12:00, aktualizacja: 26.05.2010 12:38

Zbliżają się mistrzostwa świata w piłce nożnej, które w tym roku odbędą się w RPA. Dla wielu będzie to okazja, by zastanowić się nad wymianą starego telewizora na większy i lepszy. Wystarczy jednak zajrzeć do sklepu, aby uświadomić sobie, że wybór wcale nie jest łatwy. Do tego każdy producent reklamuje swój produkt jako najlepszy i kusi funkcjami o tajemniczo brzmiących nazwach. Jaki model wybrać i nie przepłacić?

Plazmę, LCD, a może LCD LED? Czy zdać się na opinię sprzedawców, czy może wybrać najlepszy, szukając w Internecie? Wymiana telewizora na nowy może okazać się nie lada wyzwaniem.

Warto opierać się na opiniach z różnych źródeł, ale podstawowa zasada brzmi: trzeba przekonać się na własne oczy, który telewizor będzie najlepszy. Obecnie nawet w małych miejscowościach można sprowadzić na indywidualne zamówienie te modele, których nie można obejrzeć na miejscu w sklepie. Przed zakupem należy dokładnie sprawdzić działanie konkretnego egzemplarza, który ma się zamiar kupić, a nie zadowalać się obejrzeniem funkcjonowania innego modelu o tym samym symbolu.

Uważaj na sztuczki sprzedawców

Udając się do sklepu, trzeba być świadomym pułapek, jakie sprzedawcy zastawiają na podekscytowanego klienta. Do kupna telewizora kosztującego kilka, a czasem kilkanaście tysięcy złotych, warto podejść bez emocji i z rozwagą. Producenci, zdając sobie sprawę, że zakup odbiornika często dokonywany jest na podstawie pierwszego wrażenia, specjalnie przygotowują swoje modele tak, aby przykuwały wzrok konsumenta.

Zdecydowana większość telewizorów eksponowanych w sklepie ma specjalnie dobrane parametry wyświetlania - kolory są jaskrawe, a obraz prezentowany ze źródeł wysokiej rozdzielczości jest bardzo jasny. Takie ustawienia dobrze sprawdzają się w sklepie, gdzie oświetlenie jest bardzo jaskrawe, a konkurencja duża.

Niestety, po przywiezieniu odbiornika do domu najczęściej okazuje się, że domowe warunki oglądania telewizji są zupełnie inne i ustawienia sklepowe na nic się nie zdadzą.

Kolory, które w sklepie były doskonałe, mają niewiele wspólnego z rzeczywistymi. Jasność jest za wysoka, bo szybko męczy nam się wzrok, a obraz z telewizji kablowej wygląda o wiele gorzej niż sklepowy z dysku HD. Warto mieć to na uwadze i już w sklepie poprosić sprzedawcę o prezentację obrazu z różnych źródeł (kablówka, odtwarzacz DVD i Blu-ray).

Ponadto w menu telewizora należy wybrać ustawienia oznaczone jako Standardowe, Naturalne czy podobnie nazwane - takie, które mają prezentować obraz w rzeczywistych barwach i są dopasowane do warunków, w jakich ogląda się telewizję w domu.

Warto również sprawdzić, szczególnie w przypadku odbiorników LCD i LCD LED, jakie oferują kąty widzenia. Najłatwiej przekonać się o tym, patrząc na ekran nie tylko na wprost, lecz także z boku.

W sklepie często zapomina się także o istotnych na co dzień kwestiach dotyczących ergonomii odbiornika, takich jak wyposażenie w obrotową podstawę (warto sprawdzić, czy ekran można swobodnie obracać) lub łatwy w obsłudze pilot.

Jeśli zamierzasz powiesić telewizor na ścianie, warto zapytać, czy w komplecie z telewizorem dostępny jest odpowiedni wieszak. Jeśli nie, trzeba go dokupić, co będzie wiązało się niestety z wydatkiem dodatkowych kilkuset złotych. Plazma kontra LCD

Jaki model wybrać? Jeśli szukasz ekranu o niewielkiej lub średniej przekątnej (do 42"), do niewielkiego pomieszczenia, dobrym rozwiązaniem będzie telewizor LCD.

Obraz
© Telewizory LCD zdobyły większość rynku, wypierając z niego plazmy. Stało się tak przede wszystkim z powodu niższych cen i bogatszej oferty LCD (fot. PC World)

Urządzenia wykonane w tej technologii mają wysoką rozdzielczość (zwykle Full HD, nawet w odbiornikach o niewielkich przekątnych) i oferują dobrą relację jakości do ceny. Ale trzeba zwrócić uwagę na szybkość reakcji zamontowanej w nich matrycy LCD (im krótszy czas, tym lepiej, np. 4 ms) i czy odbiornik wyposażony jest w system poprawy płynności ruchu (10. Hz czy 200 Hz). To ważne, bo w dynamicznych scenach (a szczególnie podczas transmisji sportowych) telewizory LCD mogą prezentować obraz z tzw. efektem smużenia, co jest bardzo irytujące.
W przypadku większych ekranów (powyżej 42") lepszym rozwiązaniem okazuje się plazma, bo problem smużenia jej nie dotyczy, a obraz nie zmienia jakości w zależności od miejsca, z którego patrzymy na ekran.

Niestety, dobre plazmy są zwykle droższe od odpowiedników LCD i mają mniej smukłe kształty. Pozostają jeszcze projektory, które najpełniej potrafi ą pokazać zalety HDTV (wysoka rozdzielczość i niemal nieograniczona wielkość ekranu).

Podsumowując , najlepsze telewizory ciekłokrystaliczne (szczególnie te z pełnym, tylnym podświetleniem diodami LED) oferują obraz nieodbiegający (a czasem nawet lepszy) jakością od tego oferowanego przez modele plazmowe. Ponadto urządzenia takie są lżejsze od swoich konkurentów (ważne przy zawieszaniu ich na ścianie) oraz pobierają zwykle mniej prądu. Cechują się jednakże, o czym wspominaliśmy, gorszymi kątami widzenia.

Wybór nie jest więc oczywisty - najważniejsze, by przed zakupem osobiście sprawdzić, jak prezentuje się interesujący cię model - najlepiej w różnych warunkach: podczas wyświetlania jakiegoś widowiska sportowego, filmu czy programu telewizyjnego. Wyposażenie telewizora

Elementy, na które warto zwrócić uwagę:

Systemy poprawy jakości obrazu - zwiększają płynność wyświetlanego ruchu, wzmacniają kolory, wyostrzają i skalują obraz do rozdzielczości Full HD. Czasem nadmiar takich zabiegów może sprawić, że wyświetlany obraz (szczególnie jeśli film jest w jakości HD) wygląda nienaturalnie. Przy zakupie telewizora warto sprawdzić, jak on działa z uruchomionymi "polepszaczami" - niektórych bowiem nie da się wyłączyć!

Telegazeta - jaką pamięcią stron dysponuje.

PiP - obraz w obrazie. Jeśli telewizor jest wyposażony w dwa tunery, pozwala to na uruchomienie podglądu drugiego kanału podczas oglądania innej stacji.

Dzielenie obrazu - np. połowa jest zajmowana przez telegazetę, a druga część prezentuje obraz telewizyjny.

Czujniki oświetlenia pomieszczenia - systemy automatycznego dopasowywania parametrów wyświetlania, tak aby bez względu na panujące w pomieszczeniu warunki oświetleniowe obraz był cały czas tak samo czytelny i wyraźny.

Dekodery audio - wiele telewizorów ma dekodery audio pozwalające na wzbogacenie odsłuchu o wrażenie dźwięku przestrzennego, który de facto płynie jedynie z głośników odbiornika. Lepsze modele mają dekodery Dolby Pro Logic, które po podłączeniu tylnych kolumn surround tworzą całkiem wiarygodną, przestrzenną scenę dźwiękową. Nieliczne modele są wyposażone w dekodery Dolby Digital 5.1.

Profile obrazu - programy dostosowujące parametry obrazu do określonych zastosowań, np. przy grach wideo, oglądaniu sportu czy filmów.

AVL - funkcja wyrównująca poziom głośności. Działa nie tylko przy przełączaniu kanałów, ale także pozwala np. na uniknięcie konieczności ściszania telewizora w momencie pojawienia się reklam, zwykle głośniej nadawanych od reszty programu.

Cinema Link - magistrala łącząca urządzenia audio-wideo w system sterowany jednym pilotem. Wielu producentów, pomimo różnego nazewnictwa tego systemu, stosuje rozwiązania kompatybilne z produktami innych marek.

Tuner DVB-T - cały cywilizowany świat przechodzi z nadawania analogowego sygnału telewizyjnego na cyfrowy. W Polsce już teraz, w największych miastach, można odbierać programy nadawane w tej technologii, kodowane w systemie MPEG-4.

Złącze sieciowe - gniazdo Ethernet lub bezprzewodowy moduł Wi-Fi pozwoli skorzystać z popularnych serwisów internetowych, zaktualizować oprogramowanie odbiornika, a także odtwarzać filmy, muzykę i zdjęcia zapisane na domowym komputerze.

USB - im więcej złączy tym lepiej, podłączymy do nich pamięć pendrive czy zewnętrzny dysk, z których odtworzymy film, muzykę czy cyfrowe zdjęcia. Z LED czy bez?

Obserwując reklamy nowych telewizorów największych firm, łatwo zauważyć, że promowane są modele LED-owe. Można mieć wręcz wrażenie, że jest to jakaś nowa, lepsza technologia, wypierająca poczciwe plazmy i LCD. Nic bardziej błędnego. Urządzenia te nie reprezentują tak naprawdę ogromnego skoku technologicznego wobec standardowych odbiorników LCD - odróżnia je wyłącznie rodzaj umieszczanego za ciekłokrystalicznym panelu podświetlenia (diody LED zamiast świetlówek). I tak samo jak LCD z tradycyjnym podświetleniem, mogą mieć problemy z kątami widzenia i efektem smużenia. Producenci promują jednak nazwę LED TV z przyczyn głównie marketingowych, nic bowiem tak nie przyciąga kupującego, jak etykietka "nowość" oraz efektowny wygląd.

Obraz
© Technologie wyświetlaczy (fot. PC World)

Modele LED-owe mają oczywiście wiele zalet. Zastosowany w nich system diodowego podświetlenia sprawia, że wyświetlany obraz jest bardziej kontrastowy, a same telewizory mogą być jeszcze cieńsze i bardziej energooszczędne. Trzeba tylko pamiętać, że kupując taki odbiornik, można liczyć na stosunkowo niewielkie (rzędu kilkudziesięciu złotych rocznie) oszczędności.

Tymczasem ceny telewizorów z podświetleniem LED są wyższe średnio o co najmniej 1-2 tysiące zł od tradycyjnych odpowiedników LCD. W przypadku topowych modeli różnica ta może być jeszcze wyższa. Należy więc poważnie zastanowić się przed zakupem takiego odbiornika, czy to, co oferuje (lepszy obraz, mniejsza waga i grubość, niższe zużycie energii), jest warte jego ceny...

Ważne HDMI

Przy wyborze telewizora powinna przyświecać kupującemu dewiza: im więcej gniazd HDMI, tym lepiej. Oczywiście, im bardziej rozbudowany i drogi model, tym zazwyczaj ma większą liczbę takich gniazd.

Dwa złącza HDMI to absolutne minimum - do jednego z nich podłączymy np. cyfrowy tuner HDTV, a do drugiego odtwarzacz płyt DVD czy Blu-ray. A co, jeśli zechcemy do telewizora podłączyć kamerę HD lub konsolę do gry? Widać, że trzecie lub czwarte wejście HDMI, instalowane zwykle na boku ekranu, jest rozwiązaniem potrzebnym i wygodnym.

Przy kupnie odbiornika ze złączami HDMI należy zwrócić także uwagę, w którą wersję tego standardu jest wyposażony. Wersja 1.3b, przy podłączeniu nowoczesnego odtwarzacza Blu-ray, pozwala na wyświetlanie większej palety barw niż w przypadku HDMI w starszym standardzie. Najnowsza wersja 1.4 umożliwia przesyłanie sygnału Full HD 3D, a także pozwala na transmisję wielokanałowego dźwięku z telewizora czy tunera HDTV do amplitunera. Niestety, telewizorów z HDMI 1.4 jest na razie mało (są to głównie modele 3D). Konieczne MPEG-4

Należy zwrócić uwagę, by telewizor był wyposażony nie tylko w analogowy, ale i cyfrowy tuner. Za kilka lat w Polsce (być może już w 201. r.) zostanie wyłączony sygnał analogowy. Kupując telewizor z odpowiednim tunerem, unikniemy dodatkowych wydatków.
Wbudowany tuner DVB-T (czyli cyfrowej telewizji naziemnej) powinien obsługiwać sygnał kodowany w systemie MPEG-4/AVC HD, bo taki będzie obowiązywał w Polsce. To bardzo ważne, ponieważ nadal sporo modeli telewizorów ma cyfrowe tunery DVB-T akceptujące jedynie kodowanie MPEG-2. Odbiornik z tunerem DVB-T, umożliwiającym odbiór naziemnej cyfrowej telewizji, pozwoli w przyszłości oglądać programy nawet w jakości Full HD, do których obecnie mają dostęp tylko abonenci platform cyfrowych i wybranych telewizji kablowych.

Niezbędne dodatki

Najnowsze telewizory oferują coraz więcej mniej lub bardziej przydatnych funkcji. Część z nich uprości ci życie, inne są tylko marketingowym dodatkiem, z którego korzystają nieliczni. Jedno jest pewne: od jakiegoś czasu odbiorniki TV zaczynają coraz bardziej przypominać domowe centra multimedialne.

Obraz
© Odbiorniki LCD oferowane są w najróżniejszych wielkościach ekranu - od kilkunastocalowych (dobrych np. do sypialni) po prawdziwe olbrzymy (fot. PC World)

Wyposażeniem obowiązkowym najnowszych, droższych modeli stały się złącza sieciowe Ethernet (lub moduł bezprzewodowy Wi-Fi), które pozwalają podłączyć telewizor do domowej sieci komputerowej czy Internetu. Dzięki temu na ekranie odbiornika można nie tylko oglądać zdjęcia cyfrowe czy fi lmy zgromadzone na dyskach domowych komputerów, ale także korzystać z wybranych serwisów internetowych, np. pogodowych czy popularnego YouTube. Co więcej, pojawiły się już pierwsze odbiorniki wyposażone w przeglądarkę WWW, która umożliwia oglądanie na ekranie dowolnej witryny internetowej.

Standardem stało się także montowanie w telewizorach złączy USB i czytników kart pamięci. Jest to niezwykle przydatne rozwiązanie, zwłaszcza że wiele modeli pozwala na wyświetlanie bezpośrednio z przenośnych dysków USB nawet fi lmów w popularnych formatach - XviD, DivX HD, MKV - w rozdzielczości Full HD (ostatnio też w popularnym RMVB) i, co najważniejsze, z polskimi napisami ekranowymi.

Istotne nazwy

HDMI
Oznaczenie cyfrowego złącza, które pozwala jednym przewodem przesłać obraz i dźwięk. Jeśli kupujemy duży telewizor, mający być centrum domowej rozrywki, zadbajmy o to, by miał trzy lub więcej takich złączy, najlepiej jeśli choć jedno z nich jest standardu 1.4.

Full HD
Oznaczenie stosowane w przypadku telewizorów potrafiących bez przeskalowania wyświetlić obraz o maksymalnej rozdzielczości sygnału HDTV - 1080. (1920x1080 bez przeplotu).

HD Ready
Oznaczenie odbiorników, które na swych ekranach mogą wyświetlać obraz w rozdzielczości 720. (1280x720 bez przeplotu) oraz 1080i (1920x1080 z przeplotem).

Full HD 3D
Oznaczenie telewizora, który pozwala wyświetlić trójwymiarowy obraz Full HD.

LED
Odmiana telewizorów LCD, w których generujące obraz ciekłe kryształy podświetlane są specjalnymi diodami LED. Dzięki temu takie odbiorniki dają obraz lepszej jakości, zużywają mniej prądu, są cieńsze i lżejsze.

Pamiętaj

- Należy dostosować przekątną ekranu do wielkości pomieszczenia. Jeśli siedzimy dalej niż 3 m od telewizora, można wybrać ekran o przekątnej 50" lub większej.
- Kupując telewizor zwróćmy uwagę na to, jak powłoka ekranu odbija światło. W wielu odbiornikach plazmowych, szczególnie starszej generacji, odblaski światła od ekranu są dokuczliwą wadą.
- Sprawdźmy, ile konkretny model telewizora pobiera energii. Dane te znajdują się w specyfikacji. Jest to istotne, bo zazwyczaj im większy ekran, tym większe zużycie energii. Lepiej być przygotowanym na dodatkowe wydatki na energię elektryczną. Do niedawna telewizory plazmowe były bardziej "energochłonne" niż modele LCD, ostatnio jednak powstały plazmy nieróżniące się poborem mocy od ekranów ciekłokrystalicznych.
- Wygodne menu ekranowe to podstawa. Sprawdźmy jeszcze w sklepie, czy obsługuje się je intuicyjnie.

Źródło artykułu:PC World Komputer
Oceń jakość naszego artykułuTwoja opinia pozwala nam tworzyć lepsze treści.
Wybrane dla Ciebie
Komentarze (315)